ઋષિકેશના પહાડોની વચ્ચે સૌરભ જોશી અને અવંતિકાની લગ્નવિધિ ચાલી રહી હતી. ચારે તરફ લાઈટોની ઝગમગાટ, ફૂલોની સુગંધ અને પરિવારનો પ્રેમ છવાયો હતો। ફેરા પૂર્ણ થયા પછી અચાનક સૌરભે બધાની સામે માઈક લીધો અને સ્મિત સાથે બોલ્યો:
“અવંતિકા, હંમેશાં મને સમજ્યું, સાથ આપ્યો. આજે હું તને એક એવું ભેટ આપવું છું જે આખી જિંદગી તારા સાથે રહેશે.”અવંતિકા આશ્ચર્યમાં પડી ગઈ. એટલામાં બે લોકો એક નાનું લાલ બોક્સ લઈને આવ્યા. સૌરભે બોક્સ ખોલ્યું —
અંદર ચાંદીની ચુડિયાઓનું સેટ હતું, જેમાં નાનાં અક્ષરોમાં “સૌરભ–અવંતુિકા” લખેલું હતું.સૌરભ બોલ્યો: “આ અમારી વાર્તાનો પ્રથમ અધ્યાય છે.
હું ઈચ્છું છું કે તું આ ચુડિયાઓ દરેક ખુશીમાં, દરેક પળે પહેરે.”અવંતિકાની આંખો ભીના થઈ ગયા. આ માત્ર ચુડિયાઓ નહોતી — આ પ્રેમ, સન્માન અને આખી જિંદગીساتે ચાલવાનો વાયદો હતો. બધાએ તાળીઓ પાડી અને આ ક્ષણ તેમની લગ્નવિધિનો સૌથી યાદગાર પળ બની ગઈ.
