આ વાત મહેન્દ્રભાઈ નામના વ્યક્તિની છે જે શારીરિક રીતે વિકલાંગ વ્યક્તિ છે પોલિયો હોવાને કારણે તેણે તેના પગને કાબૂમાં રાખવાની ક્ષમતા ગુમાવી દીધી અને વિકલાંગ બન્યો અને તેની સાથે કિડનીની બીમારીને કારણે તેની એક કિડની પણ ગુમાવી દીધી અને હવે તે માત્ર એક કિડની પર જીવી રહ્યો છે મહિન્દ્રભાઈ આજીવિકા માટે રસ્તા પર નમકીન વસ્તુઓ વેચે છે પરંતુ ઘણી વસ્તુઓ એવી હતી જે તેને પરેશાન કરી રહી હતી.
પહેલું એ છે કે વરસાદની સિઝનમાં જો વરસાદ પડે તો તેણે પોતાનું સેટઅપ બંધ કરવું પડે અને જ્યાં સુધી વરસાદ બંધ ન થાય ત્યાં સુધી રાહ જોવી પડતી તે મહિનામાં માત્ર ત્રણથી ચાર હજાર કમાઈ છે મહિન્દ્રભાઇ તેની બહેન અને તેના સાળા સાથે રહે છે તેથી તે જે કંઈ પણ કમાતો તે ઘરમાં રહેવા માટે બદલામાં તેના સાળાને આપતો મહેન્દ્રભાઈનો પણ એક ભાઈ હતો પણ તેની પત્ની દુષ્ટ હતી મહિન્દ્રભાઈ અને તેમના માતા પિતાને સ્વીકારતી ન હતી.
આ પરિસ્થિતિને કારણે મહિન્દ્રભાઈએ પોપટભાઈને ઘણી વખત ફોન કરવાનો પ્રયત્ન કર્યો પણ પોપટભાઈ સીવણ મશીન વિતરણમાં વ્યસ્ત હતા તેથી મોડું થયું પણ છેવટે જ્યારે પોપટભાઈ આવ્યા ત્યારે તેમણે મહિન્દ્રભાઈને તેમની બધી સમસ્યાઓ વિશે પૂછ્યું અને બધું જાણ્યા પછી તેમણે મહિન્દ્રભાઈને કહ્યું કે હવે ચિંતા ન કરવી તેણે તેના યુટ્યુબ વીડિયો દ્વારા તેના પરિવારને પણ કહ્યું હતું કે જો તે માનસિક રીતે અશક્ત હોય તો તમારે તેને દુઃખ દેવો જોઈએ નહીં તેની પ્રત્યે તમારી થોડી જવાબદારી છે અને તમારે તેને ટેકો આપવાનો પ્રયાસ કરવો જોઈએ.
મહિન્દ્રભાઈ એક સ્ટોલના માલિક બનવા માંગતા હતા જેથી તેમને તેમની વેચવાની જગ્યા બદલવી ન પડે અને વરસાદની ચિંતા ન કરવી પડે તો આ પોપટભાઇ સાંભળીને મહિન્દ્રાભાઈને બજારમાં લઈ ગયા અને તેમને સ્ટોલ ખરીદ્યો જ્યાં તેઓ નમકીન અને અન્ય કેટલીક વસ્તુઓ પસંદગીની વેચી શકે અને આજીવિકા મેળવી શકે આ સ્ટોલને હમીરભાઈ દ્વારા સ્પોન્સર કરવામાં આવ્યો હતો પોપટ ભાઈએ સ્ટોલની સંપૂર્ણ ગોઠવણીમાં મદદ કરી હતી અને તે દિવસે જ ઉદઘાટન કર્યું હતું મહિન્દ્રભાઈ આનાથી ખૂબ ખુશ હતા કારણ કે હવે તેઓ સ્થિર આવક સાથે પોતાનું ગુજરાન ચલાવી શકે છે.
